Erhan Altan’ın “Sıfırlı Yıllarda Şiirimizde Deney/im”* isimli kitabının ön sözünü henüz bitirdim. Kitabın tamamını okumaya sabırsızlansam da bunu yazmadan geçmek istemedim: Yazar, deneysel şiirin turnusoluna çok bulaşmamış; ara ara deneyin içinde yer almış ya da bunu yapmaktansa gözleme ağırlık vermiş şairleri bir anlamda sıfır noktasıyla baş başa bırakıyor. Bu kitap, bahsettiğim noktada duranlar için (tabii bu noktaya olan farkındalık ölçüsünde) yeni bir şiir kurma misyonunu beraberinde getiriyor olabilir. Deneysel şiire geciken bir 10 yıllık bakı-m/ş.
* 160.Kilometre Yayınları, 2013, 176 syf.
ILLEGAL CONSTRUCTION HERE! 